Eski AKP Milletekili Lokman Ayva, bugün kaleme aldığı “Müslüman gazeteci ile kuşun hikâyesi” başlıklı yazısında medyanın geldiği noktayı ortaya koydu. Lokman Ayva yazısında Güç ve Tabii Kaynaklar Bakanı Alparslan Bayraktar ve bakan yardımcılarına ilişkin haber yaptırmak istediğini tabir ederek bir gazeteyi aradığını ve kendisinin uzun mühlet oyalandığını anlattı.
Ayva duruma ait, “Karşıma çıkan bu olay nedeniyle hâdiseye sebep olan kümenin yayınlarıyla ilgili tüm aboneliklerimi iptal ettim. Anladım ki, o şirketler kümesinin menfaatleri için biz okurlar kullanılıyoruz. Gaye gazetecilik değilmiş demek ki” derken kelam ettiği gazetenin ise Yeni Şafak Gazetesi olduğu argüman edildi.
ENERJİ BAKANI HAKKINDA HABERİ NASIL YAPAMADILAR
Ayva yaşadıklarını yazısında şöyle anlattı:
“Enerji Bakanı ve dört yardımcısının güç dağıtımı ve sair konular karşısındaki yaklaşımlarını kamuoyumuzun da bilmesi bağlamında, ‘Emr-i bi’l-maruf ve nehy-i ani’l-münker’ çerçevesinde haber yapılması fikriyle Müslümanlık kriterlerinin yüksek olduğunu zannettiğim bir gazetenin yeniden tıpkı hassasiyetlere sahip olduğunu zannettiğim Genel Yayın Direktörünü aradım. Haber yapılması için muhabir göndereceğini söyledi. Sonraki gün akşama kadar bekledim ve şu bildirisi attım:
‘Ayın 6’sı.Kıymettar (hitap), Rabbim senin ve sevdiklerinin sıhhat ve afiyetini daim etsin. Dün konuştuğumuz Enerji Bakanlığı mevzuunda bugün bir muhabir gelme durumu olacaktı. Bugün gelemediği için yarın gelme durumuna nazaran programımı yapacağım. Ben belgelerimi filan hazırladım. Arkadaşımızın sanırım fazla vaktini almaya gerek kalmayacak. Selâm ve muhabbetlerimle… Rabbime emanet olun. Hürmetkârınız, Lokman’
Cevap şöyle geldi: ‘Biraz yoğunluk oldu Sayın Vekilim, haber merkezinde. Uygun bir vakitte arayıp gelecekler. Gelmeden ararlar. Husus gündemimizde’
Ertesi gün, sesi huzursuz olduğu intibaı uyandıran Burak isminde bir genç aradı. Kısaca mevzuyu anlattım. Ayrıntıları içeren dokümanları göndermek için e-posta adresi istedim. Nedense genç arkadaş ne kendinin yönettiği, ne de gazeteye ilişkin bir e-posta adresi verebildi. O orta, ‘Olabilir’ diye uydurduğu bir adres verdi ve oraya gönderdiğim e-postalar teslim edilemedi elbette. Soyadını da vermediği için, santralden güç belâ Burak’a ulaştık. Tekrar veremedi. Bu sefer ben [email protected] adresimi verdim ki bana gönderilen adreslerden e-posta atabileyim, fakat bana verilen e-posta adresine evrakları göndersem de üzerinden bir gün geçmiş olsa da ses çıkmadı. İki gün geçti, ses tekrar yoktu. Üç gün geçti, ses bu kere da yoktu.
Nihayet aradım ve ‘Yanıtla’ diyerek gönderdiğim e-postaların ulaşmadığını öğrendim. Aramasam, sanırım ebediyete kadar e-postaların ulaşmadığını öğrenemeyeceğim. Neyse… ‘Nasıl ulaştırabiliriz?’ diye konuştuk ve sonunda Amerikalıların iletileşme uygulamasıyla göndermemizi istediler. Alışılmış ben o uygulamayı kullanmadığım için bir arkadaşımdan rica edip gönderdim. Daha sonra da aşağıdaki bildirisi ilettim:
‘Ayın 10’u. (Hitap) selâmunaleyküm… Sizinle geçen ayın 5’inde görüştüğümüzden bu yana yaşananlara bakınca, mevzuyu sizin kaldıramayacağınızı anladım. Düzgün niyetiniz ve yanıtlarınız için teşekkürler. Allah yardımcınız olsun.
Not: Bir sonraki ileti, trajik hâdiseyi özetliyor. Selâmlar…’
“MÜSLÜMAN BİR GAZETECİNİN HABER HİKAYESİ”
Bu bildirinin devamında işte o “trajik hâdiseyi özetleyen mesajı” gönderdim:
‘Müslüman bir gazetecinin bir haber hikâyesi…
Ayın 5’i. Kıymetleri ve prensipleri olduğu ve bunlar için yayın yaptığı bilinen bir ulusal gazete, bir haber yapmayı plânlar.
Ayın 6’sı. Muhabir gönderilecektir. Ama haber merkezinde yoğunluk olmuştur.
Ayın 7’si. Burak X isimli, muhabir olduğu sanılan biri arar. Korkulu ve kaygılıdır. Meselâ, ne hakikat düzgün e-posta adresi verebilir, ne de taşınabilir telefon numarası bırakır. Verdiği e-posta yanlıştır. Alışılmış adres yanlış olunca e-postaların teslim edilemediği bilgisi gelir. Sanki e-postalar gidebilecek midir?
Adresin yanlış olduğu bilgisi verilse de ulusal gazetenin muhabiri tekrar rastgele bir e-posta adresi veremez. Bunun üzerine [email protected] adresine e-posta atmaları söylenir kendisine. Bu sefer e-postalar gelir. Çabucak, vakit kaybetmeden haber için kritik olan belgeler [email protected] ve [email protected] adreslerine gönderilir.
Ayın 8’i, sessizlik. Ayın 9’u, sessizlik. Ayın 10’u…
‘Durum nedir?’ diye Burak X aranır. Genel yayın direktörüyle görüşüp döneceğini söyler. Döner mi? Alışılmış ki dönmez. Tekrar aranır. ‘Durum nedir?’ diye sorulunca e-postaların ulaşmadığı bilgisini verir. Spamlarda da yoktur. ‘Acaba nasıl ulaştırılabilir’ diye sesli düşününce Amerikan bildiri uygulaması ile ulaştırma fikri söylenir. E-postalarla ulaştırılamayan evraklar artık ABD bildiri uygulamasıyla ulaştırılacaktır. 17:25 prestijiyle da ulaştırılmıştır.
(Ey) Gazze, bunların niçin (senin) başına geldiğini daha yeterli anladım!’
Yukarıdaki iki iletiye karşılık, kıymet-i harbiyesi olmayan şu bildirisi aldım: ‘Sayın Vekilim, arkadaşlar sizinle konuşmadı mı, konuştu. Dokümanları bugün göndermişsiniz’
Bu durumun iki sebebi olabilir: (1) Gazetenin sahibi olan şirketlerin Enerji Bakanlığı ile işleri olabilir ve ‘İşlerimiz aksar’ diye korkmuş olabilirler. Ya da (2) ulusal gazete olmalarına karşın haber yapma konusunda maharetsiz olabilirler.
Peki, duruş ne olmalı?
Müslüman bir gazetecinin palavra dolan, iftira, zan oluşturma, göründüğünden farklı olma üzere özellikleri olmamalı. Biz yanlışın tarafında olsak bile haber yapıp kamuoyunu yanlışsız formda bilgilendirmeli, biz doğrunun yazılmasını istemesek bile gerçek neyse onu yazmalı. Bu türlü olmayınca istismarcı, suiistimalci bir imaj ortaya çıkıyor. Onu hem derviş zannetmekten kazık yiyoruz, hem de o şirketin halkla alakalar elemanının mesleğini ‘gazetecilik’ zannederek kazık yiyoruz.
Karşıma çıkan bu olay nedeniyle hâdiseye sebep olan kümenin yayınlarıyla ilgili tüm aboneliklerimi iptal ettim. Anladım ki, o şirketler kümesinin menfaatleri için biz okurlar kullanılıyoruz. Amaç gazetecilik değilmiş demek ki. Sanırım oradaki haberler gerçek ve samimi olsa da demek şirketin işine gelenler yayınlanıyormuş yalnızca. Biz de çeşitli gayelerle takip ettiriliyor, şirketlerin diğerlerine baskı oluşturması için yedekte bekletiliyormuşuz”