Cumhuriyet Halk Partisi Başkanı Özgür Özel, Hacı Bektaş Veli Anadolu Kültür Vakfı 13. Olağan Genel Kurulu’na katıldı.
Genel Kurul’da bir konuşma yapan Özel, “Sosyal demokrat bir parti olarak, sol bir parti olarak, sol yapılarla, sosyalist yapılarla, bütün muhalif yapılarla bir ortada durmadan, çekinerek ve ne derler siyasetini izleyerek bir yere varamayacağımız çok açık. Ben vazifeye geldiğim birinci günden itibaren bu tip rezervlerin tamamından genel başkanlık makamını da partiyi de arındırmak için var gücümle çaba ediyorum” sözlerini kullandı.
Özel’in Genel Kurul’da yaptığı konuşmadan satır başları şöyle:
MADIMAK’TA TÜM YARGILAMALARIN YİNE YAPILMALI: Kıymetli genel liderler, çok değerli DEM Parti’nin değerli Eş Genel Başkanı, burada Hacı Bektaş Veli Anadolu Kültür Vakfı’nın idare heyetinin, kurucu yöneticilerinin şahsında derneğin, vakfın kurucusu Ali Doğan’ı rahmetle, minnetle, o günden bugüne yitirdiğimiz tüm canları rahmet ve minnetle anarak sözlerime başlamak istiyorum. Çok değerli konuşmalar oldu açılıştan beri. Aslında bu salonda ‘Meseleye nasıl yaklaşıyoruz, nasıl bakıyoruz, ne yapılması lazım’ bu mevzuda tam bir mutabakat var. Mutabakat şudur. 2 Temmuz’da Madımak’ın önünde söyledim. Bir Cumhuriyet Halk Partisi Genel Lideri birinci defa Madımak anmasındaydı. Orada, oranın bir utanç müzesi olana kadar çabayı sürdüreceğimizi, oranın bir insanlık kabahati olarak vakit aşımı olmaksızın tüm yargılamaların tekrar yapılmasını, Madımak’ta yaşanan insanlık kabahatinin tarihe Türkiye Cumhuriyeti’nin bir utancı olarak nakşedilmesi gerektiğini ve bu husustaki özeleştiriyi hepimizin yapması gerektiğini tabir etmiştim.
ALEVİ, SÜNNİ AYIRMADAN VERGİLER TOPLANIYOR: Her şey anayasal eşit vatandaşlıktan geçiyor. Aslında Türkiye Cumhuriyeti’nin anayasasında eşitlik, herkesin eşit olduğu yazıyor fakat o anayasanın uygulanmasında, kanunlarında, kanun koyucuların bakış açılarında, kanunu uygulayıcıların bakış açılarında, yerleşik içtihatlardan ötürü çok kıymetli sıkıntılarımız var. Bir Meclis’teyiz, vazife yapıyoruz. Hepimiz seçmenlerin oyları ile geliyoruz. İşte artık bütçe görüşmeleri var. İnsanlığın en değerli kazanımlarından bir tanesi bütçe hakkı. 1200’lerden beri gelen bir gayretin sonucunda paranın nasıl, ne kadar, kimden toplanacağına ve nasıl, ne kadar, nereye harcanacağına seçilmişler, Meclis karar veriyor. Bunu bir bütçe kanunu ile yapıyor. Yani devletin alan, toplayan sağ eliyle, dağıtan şefkatli sol elinin istikrarı orada kuruluyor. Orada bütçeyi alırken hiçbir farkımız yok. Alevi, Sünni ayırmadan vergiler toplanıyor. Esasen Türkiye’de vergilerin yüzde 68’i varlıklı ve yoksul de ayırmadan dolaylı vergilerle, yüzde 20’si maaşlardan yapılan kesintilerle, yalnızca yüzde 11-12’si hakikaten para kazanan, yani nitekim vergi vermesi gerekenin vermesi gereken vergilerle toplanıyor. Bunun içinde de tıpkı büyük adaletsizliğe her iki taraf da muhatapken, daha sonra bir de bu para harcanırken Sünnilerin cami gereksinimleri karşılanıyor. Her yere yeteri kadar cami yapılıyor. İşçisi, imamı, müezzini devlet memuru olarak misyon yapıyor. Tüm muhtaçlıkları karşılanıyor fakat tıpkı vergiyi veren hizmet almaya geldiği vakit orada bir ayrımcılıkla karşılaşıyor.
MESELE; BİR İNANÇ OLDUĞUNU KABUL ETMEK: Burada bu ayrımcılık yetmezmiş üzere, bu ayrımcılığın dayandığı zihniyet, kendini aslında ihbar eden bir zihniyet var. Sıkıştığında döndü bir kez dedi ki ‘Cemevi, cümbüş meskeni.’ Doğal başta bu türlü bir yaklaşım olunca Alevilere, Sünnilerin aldığı hizmetlerin aynılarını, eşit kurallarda, eşit sunabilecek yapılar, varsa eşitsizlikler bunun ortadan kaldıracağı iradeyi göstermek yerine ‘Onları Kültür Bakanlığı’na bağlayalım’ diyor. Orada bir daire başkanlığı açıyor. Problem cümbüşse aslında Kültür Bakanlığı’na bağlamak lazım. Temel sorun orada, bunun eşit bir inanç olduğu, bu inancın sahiplerinin bu ülkenin eşit ve onurlu vatandaşlar olduğunu kabul edecek dirayeti göstermek. Daha doğrusu kabul edilmiş toplum mukavelesine bu noktada uymak gerekiyor.
TUZAK BİR MÜFREDAT PROGRAMINI DAYATTILAR: Fakat bunu taammüden yapmayan ve bu alana kurduğu daire başkanlığı ile müdahale eden, yapıyı içinden parçalamaya çalışarak devletin bir grup imkânlarını teklif eden, herkesin bir ve bir arada olması gereken günde, Hacı Bektaş’ta bir gün evvel birtakım temsilcileri yanına alarak alternatif merasim düzenleyen, Başkan’ın dikkat çektiği üzere gelecek yıllara hakikat ‘Esas merasim bu merasim, resmi merasim bu tören’ demeye hazırlanan, bir taraftan da ulusal eğitim alanında tam da bu bakış açısına uygun bir bakanla. Yani aslında diyorlar ki, daima söyleniyor, Milli Eğitim Bakanı bu kabinenin en makus bakanı. En berbat bakanı. Bence en iyi bakanı bu kabinenin. Çünkü bu kabineyi en âlâ temsil eden bakan o. Bu anlayışın bakanı lakin bu türlü olur. Bu kabinenin, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin anlayışı bu. Sınıfın ortasına mezar koyduran, gülmeyi öğrenmesi gereken çocuklara ki 6 Şubat sarsıntısını geride bırakmışız, daima birlikte ağlamışız, daima birlikte yastayız. Ağlamayı öğrettiniz aslında bu çocuklara yıllardır, bu çocuklar babalarına, 301 tane madenci çocuğu babaları girdi madene, çıkmadığında ağladı esasen. Bu çocukları Ermenek’te ağlattınız. Afyon’da patlamada ağlattınız. Çorlu’da tren kazasında ağlattınız. Daha geriye gidince Madımak’ta tüm canları ağlattınız. Ağlatmada zati beceriklisiniz. Gülmeyi öğretmeniz lazım. Ümitsizlik, karamsarlık yerine umudu, o çocukların yüzüne bir gülümsemeyi koymak lazımken, sınıfın ortasına mezar getirecek kadar ya da o çocukların eğitim almaları gereken, uyumaları gereken saatte ya da eğitimcilerle birlikte olmaları gereken saatte, eğitimle alakası olmayan repütasyonlara bu çocukları sokmanın hiçbir manası yokken, bir de hem ÇEDES projesi, artık lisanımızda tüy bitti. İzmir’de birlikte biz katıldık sizin yaptığınız o kıymetli protestoya, mitinge. Bütün dostlar, bütün yoldaşlar orada daima beraberdik. hepsi söylendi. Fakat biraz evvel de dendiği üzere tekrarda ziyan görmüyorum. Berbat bir müfredat programı. İçinde bu ülkenin kurucularının isminin anılmadığı bir müfredat programı. Cumhuriyet’i Cumhuriyet yapan kıymetlere uzak. Aslında Cumhuriyet’e tuzak bir müfredat programını dayattılar. Verilmeye çalışılan her türlü gayret, her gün yeni bir gündem, her gün yeni bir hücum, her gün yeni bir hukuksuzluk, her gün yeni bir yasa, anayasa, mahkeme tanımazlık. Yetmezmiş üzere tüm organların yetkilerinin tek elde toplandığı bir rejim.
KINAMA METİNLERİNDE BULUŞMA ZORUNLULUĞUMUZ YOK: Burada söylenen benim de üstünde durduğum sorun aslında daima birlikte dönüp dolaşıp sorunun nasıl çözüleceğinde birleşiyoruz. Fakat birleşmemiz gereken sıkıntı bu iktidarı, geçmişte yaptığımız bütün yanlışlardan ders alarak, örneğin en büyük kusur yan yana durmaktan çekinerek, bir haksızlık varsa o haksızlığa iktidarın şeytanlaştırdıklarını sen de yalnız bırakarak mesafelendiğinde daha sonra emsal haksızlıklara sırasıyla herkes ve sen de muhatap oluyorsun. Aslında sosyal demokrat bir parti olarak, sol bir parti olarak, sol yapılarla, sosyalist yapılarla, bütün muhalif yapılarla bir ortada durmadan, çekinerek ve ne derler siyasetini izleyerek bir yere varamayacağımız çok açık. Ben vazifeye geldiğim birinci günden itibaren bu tip rezervlerin tamamından genel başkanlık makamını da partiyi de arındırmak için var gücümle çaba ediyorum. Gün oluyor mescitte üzerime o vakit kendi ellerinde olan, 31 Mart’ta da yüzde 60 ile o ilçeyi de büyükşehri de aldığımız yerde, güya hemşerileri Özgür Özel’e saldırıyor imajı vermek için kendi belediye personellerinden linç teşebbüsünde bulunuyorlar. İtibarsızlaştırıyorlar. Neden? Onlarla birlikte bir A4’ün altında buluşmamışım diye. Orada, o Mehmetçik neden şehit olmuş, o Mehmetçik orada neden durmuş, bir bilgi vermekten esirgeyecek Meclis’i, önümüze kağıt ittiriyor. ‘Bunun altına bütün siyasi partiler imza atalım. Daima birlikte terörü kınayalım’. Kendim kınarım. İktidar dışındaki herkesle birlikte kınarım. Lakin o sıkıntıyı çözmeyen, hatta o sıkıntıyı araçsallaştıran, bunun üzerinden bir güvenlik derdi ile iktidar kurmaya çalışan bir anlayışın her dediğini yapma mecburiliği, onlarla A4’lerde, onlarla kınama metinlerinde buluşma zorunluluğumuz yok hiçbirimizin. Gün oldu prestij suikastleriyle, gün oldu toplumsal medyadan, gün oldu içimizdeki birtakım farklı düşünen arkadaşları aşikâr hususlarda teşvik ederek, bu birlikteliğimize, bu güç birlikteliğimize ziyan vermeye çalışıyorlar. Cumhuriyet Halk Partisi olarak şunu söyleyeyim. Bir, iki benden evvelki konuşmacımız da haklı davetlerde bulundu. Biz kim haklıysa onun yanında durmaya devam edeceğiz. Biz cüretle, yapılan tüm haksızlıklara karşı haklının yanında olmaya devam edeceğiz. ‘Onların bir farklılığı bulalım, üstünde tepinelim, ayrıştıralım, uzaklaştıralım, uzak taraftakileri evvel kutuplaştırıp, sonra şeytanlaştıralım, bu sayede kendi ardımızı kalabalıklaştıralım’ın artık Türkiye’de işlemediğini ve işlemeyeceğini bir kere daha söz etmek isterim. Zira bu şeytanlaştırma söylemi, aslında AK Partili, CHP’li, DEM’li, MHP’li, İYİ Partili, Saadet’li, partisi Meclis dışında, kim olursa olsun bu şahısların, bu görüşte olanların ortak kederinin yoksulluk olduğu, ortak sıkıntısının haksızlık olduğu, eşitsizlik olduğu, açlık, işsizlik olduğu, güvencesizlik olduğu konuşulmasın diye bu kutuplaştırma siyaseti.
KİMSENİN BAYRAĞI İNDİRMESİNE MÜSAADE VERMEYİZ: Dönüp de seçmenine şunu demek. ‘Yahu haklısın, fakirsin, işsizsin, açsın, güvencesizsin ancak tehlike büyük. Bir sefer daha gerime geçmelisin. Yoksa bayrağı indirecekler. Yoksa ezanı dindirecekler. Yoksa ülkeyi böldürecekler’. Yok o denli yağma. Cumhuriyet’in kurucu partisinin Genel Başkanı olarak söylüyorum. Biz bu ülkede kimsenin bayrağı indirmesine de vatanı böldürmesine de ezanı dindirmesine de müsaade vermeyiz. Fakat biz sizin bu telaffuzla, iktidarınızı sürdürüp, ondan sonra o ezanı okuyan müezzine, imama da zulmetmenize ya da o müezzine, imama maaş verirken, başka tarafta Alevi inancını yok saymanıza da müsaade vermeyeceğiz. Biz bu ülkede kimsenin o bayrağı bizden daha fazla sahiplenmeye hakkı olmadığını, bunu kendimize bir inhisar değil bu ülkeye vatandaşlık bağıyla bağlı herkesle birlikte paylaştığımızı, paylaşacağımızı, bu kararlılıkta olduğumuzu söz etmek isterim. Bütün dünyada çok sağ yükseliyor, karşılarında birleşemeyenler, karşılarında bu imkanı tanıyan berbat siyaset var. Cumhuriyet’i kuran parti olarak tüm muhalefete, elimizi uzatarak, tüm muhalefete, yalnızca sol muhalefeti de kastetmiyorum. Yani bu iktidar değişsin isteyen, bu eşitsizlikler bitsin isteyen herkese elimizi uzatarak ve üstenci, kibirli bir halla değil eşitlikçi bir halla birlikte uğraş için bir kere daha irademizi tekrar etmek isterim.
YÜZDE 95’İNİ MUTLU EDECEK BİR ANAYASAYI GETİRECEĞİZ: Eninde sonunda, biraz evvel söz edildiği üzere çeşitli hatiplerce, bir anayasa yapacağız. Yapacağımız anayasa sahiden çağın gereklerini karşılayan, darbenin kurumlarından kurtulmuş, darbe pratiğinden kurtulmuş, tam olarak eşitlikçi, doğayı gören, çevreyi gören, örneğin yeni anayasal kavramları sahiplenen, muhakkak eşitsizliklere, belirli haksızlıklara farklı taraflarıyla müdahale edebilen, Türkiye Cumhuriyeti’ni dünyanın en güçlü, en önde, en müreffeh ve en barış içinde ülkelerinden bir tanesi haline getirebilecek bir toplum mukavelesini daima bir arada inşa etmeye gereksinim var. Fakat bu mukaveleyi, bugünkü anayasaya uymayanlarla, her doğana yapılması gereken bir anayasayı Erdoğan’a yapanlarla, artık o kendine yapılmış anayasaya bile uymayanlarla ve bu anayasayı aslında kendisi için -ki küçük ortağı söylüyor- revize etme gereksinimini tatmin etme için, bir gün bize, bir gün size, bir gün bir diğerine giden bir kadro pazarlıkçı tekliflerle lakin sonunda dönüp, dolaşıp kendi rejimini yine inşa etmek, yine sürdürmek için yaptığı uyanıklıklara karşı uyanık olarak, biz bu anayasayı yapacağız. Birinci evvel bu iktidarı daima birlikte değiştireceğiz. Sonra oturacağız. Gerçek bir toplum mukavelesini tüm taraflarıyla konuşacağız. Hayata geçireceğiz. Bu ülkede geçen anayasa üzere değil toplumun tamamını, yani yüzde 51’e 49 ile değil. Yüzde 95’ini mutlu edecek bir anayasayı, nitekim eşitlikçi bir anayasayı yazarak, bu ülkeyi ikinci yüzyılda daima birlikte çok daha güçlü bir noktaya getireceğiz.
VAKİT REJİMİN DEĞİŞTİRİLEBİLECEĞİNE İNANMA VAKTİDİR: Bir yol ayrımındayız. Tarihi bir kavşaktayız. Erdoğan’ın dediği istikamete gidilirse, 3 bin-4 bin dolarlık ulusal gelirlerle sürünen hakların ve onların prestijden tasarruf etmeyen başkanlarının ülkelerinin ligine döneceğiz. Gideceğiz, oraya gideceğiz. Lakin temel gayeye yanlışsız yürürsek, 50 bin doların üzerinde ulusal gelirleriyle, hesap verebilen şeffaf siyasetiyle, mütevazı önderleriyle, varlıklı halkların olduğu dünyadaki yerimizi alacağız ve bu sefer dünyadaki başka eşitsizliklerin üzerine Türkiye’den kararlılıkla yürüyeceğiz. Bunu yapmak için özgüvene muhtaçlık var. Bunu yapmak için kararlılığa muhtaçlık var. Bunu yapmak için ‘ne derler siyasetine’ gereksinimimiz yok. Ne derlerse desinler, kendimize inanmaya, halka inanmaya, topluma inanmaya, köklerimizden aldığımız güçle bunların karşısında dimdik ayakta durmaya gereksinim var. Bu süreçte lisanımızı yanlışsız kurmaya, karşı tarafı yani muhalefeti birbirinden ayrıştırmak için karşı tarafın eline argümanlar vermemeye. Biz 100 yıllık tarihimizdeki ders alınacak yerleri de geçmişteki kusurları da ikinci yüzyılda kol kola daima birlikte ilerlerken, onların hepsini konuşuruz, konuştuk. Vakit, geçmişten hasımlık çıkarmak değil. Vakit, kimi cümleleri söyleyip de iktidara muhalefeti ayrıştıracak imkânları verme vakti değil. Vakit çerle, çöple uğraşma, gözünün üstünde kaşın var ile uğraşma vakti değil. Vakit cepheyi genişletme, kararlılığı yükseltme, bir ortada durma, özgüvenle bu rejimin değiştirilebileceğine inanma vaktidir. 31 Mart’ta toplum muhalefetin muhakkak öğelerinin dağınıklığına, muhakkak öğelerinin büsbütün karşı tarafa hizmet edecek bir lisanı kurmalarına karşın ve birçok işbirliği imkanını ellerinin karşıtı ile itmelerine, sarayın bir mahallî seçim başarısı elde etmesine katkı sağlayacak yanılgılara karşın toplum çağrımızla, çağrılarımızla ve kendi ferasetiyle, aklıyla, vicdanıyla, Türkiye İttifakı’yla ya da Türkiye’deki demokratik güçlerin aday oldukları yerde kendi gönlünden kurduğu ittifakla bu iktidarın karşısında kim kazanabilecekse o belediyeleri ya kazandırdı, ya kazandırmaya çok yakın, çok uygun sonuçlar elde etti. Artık bu sürecin hazımsızlığı içinde olanlar, oylar kendisine verildiğinde ulusal iradeyi baş tacı edenler, oylar diğerine verildiğinde bu sefer baş tutmaya, hesap sormaya, cezalandırmaya başlıyorlar. Şayet muhalif olanın kim olduğunu buluyorlarsa mahpusa atıyorlar lakin seçimde kapalı oy var. Bulamadılar. Toplu olarak cezalandırıyorlar. Temel problem Esenyurt’a kayyum atanması da Mardin’de Ahmet Türk’e kayyum atanması da CHP’li ve DEM’li belediyelere atanan kayyumlardaki temel problem halkı cezalandırmaktır. Halkın iradesine baş tutmaktır. ‘Beni seçeceksin, tek seçenek benim, benden diğerini seçersen seçme hakkının elinden alırım’ demektir.
TAZİYEYİ TERÖR FAALİYETİ SAYAN BİR ANLAYIŞ VAR: Biz buna birinci evvel daha Van’da ikinciye mazbata verilen geçen periyot tekrar etmeye çalıştıklarında, bir heyetle gittik orada olduk, dimdik durduk. Hakkari’deki kayyıma da itiraz ettik. Esenyurt’ta dayanışmaya gelen kimseyi reddetmedik, itmedik, daima birlikte olduk. Akabinde başka kayyımlarda, örneğin Mardin’de Ahmet Türk ile birlikte otobüsün üstüne çıkmaktan, bunu kınamaktan da geri durmadık. Zira sıkıntı şu, yapılan iş bir cürümden ötürü değil. Olsa zati bütün süreçler biter. Yerine de belediye meclisi yenisini seçer. Ancak daha soruşturma evresinde, bu aslında OHAL mantığı, darbe mantığı. Bu lakin sıkıyönetim periyotlarında olan bir şey. OHAL artığı olan bir KHK ile değişmiş olan bir kanundan istifade ederek, yaptıkları bir şey. Çok detayları ile her birini konuştuk. Son Ovacık’ta ve Dersim’de yaptıkları iş. Yahu 2012 yılında bir cenaze var. Bu cenazeye gidilmiş. Birincisi bir temel sorun var. Taziye ölüye değil diriye verilir. Hiç kimse hayatını kaybetmiş çocuğunun siyasi görüşünden, işlediği cürmünden, örgütünden, bilmem nesinden mesul değildir. O denli anneler ve babalar vardır ki iki farklı zıt görüşlü, birbiriyle çatışan örgütte evlatları vardır. Siz bu anne ve babayı evladının görüşünden, taziyeye geleni taziye verişinden sorumlu tutamazsınız. Birincisi bu. Daha da vahimi. Periyot, farklı bir periyot. O devirde savcı, belediye liderlerini arıyor. Diyor ki ‘Bu cenazeyi biz yollarsak bir çatışma olur, şehit veririz. Şu anda bunun olmaması için siz inisiyatif alın. Belediye başkanı olarak sorun. Olursa siz gidin’. Soruluyor, gidiliyor. Define eşlik ediliyor. Aileye taziye veriliyor, dönülüyor. Bunu terör faaliyeti sayan bir anlayış var. Bunu 2012’den, 22’ye kadar görmeyip, 22’de müflis tüccarın eski defterleri karıştırması üzere o periyodun ruhundan, o periyot Türkiye’de neler oluyordu, neler konuşuluyordu, sen ne diyordun onlara bakmadan, dönüp oradan cürüm çıkarıp, gelip burada kayyum atıyorlar. 12 yıl evvel, 2 yıl evvel açtıkları soruşturmayla. O yüzden bunların ne yapmaya çalıştıkları aşikâr. Ancak kaygımızı halkımıza gerçek anlatmamız lazım. Bunun için de çok dikkatli olmak, bu süreçlerin neden başlatıldığını, partilerin, kurumların neye zorlandığını, buradan kendilerinin ne umduklarını görmek, onların oyununa gelmemek ancak oyuna gelmeyeceğiz diye de varlığından, birliğinden, kararlılığından da bir şey kaybetmemek lazım. Zati muhalefetin başarısı da tam bu noktada istikrar bulacak. O yüzden de biz birbirimize nasıl güç verebiliriz, birbirimize ziyan vermeden muhalefeti nasıl ortaklaştırırız, toplamda daima birlikte nasıl başarırız, bunun üzerinde kararlılıkla ve yeterli niyetle daima birlikte olmalıyız. Ben bugün bu saatte, bu sıkıntı günde, yılın birinci karında Başkan’ın dediği üzere yolları teslim aldığı birinci günde, burada olanlara ve buraya varamayanlara başka farklı selamlarımı, sevgilerimi iletiyorum. Bugün yapılacak genel şuranın iç işleyişinize değerli katkılar vereceğini, gücünüze güç katacağına inanıyorum. Bugüne kadar hizmet edenlere teşekkürlerimizi, bundan sonra vazife alacaklara muvaffakiyet dileklerimizi iletiyorum. Hepinizi sevgi ve hürmet ile selamlıyorum.
(HABER MERKEZİ)